Ýtaat ve maruf (güzel) sözdü. Fakat iþ, kesinlik ve kararlýlýk gerektirdiði zaman, þayet Allah'a sadakat gösterselerdi, þüphesiz onlar için daha hayýrlý olurdu.
( Muhammed sûresi - 21)
Bir Hadis
Âiþe (r.a.)’dan rivayet edilmiþtir:
Peygamber (s.a.v.) rüku ve secde yaparken
“Subhâneke Allâhumme Rabbenâ ve bi-Hamdike Allahumma’ðfirlî (Allahým! Sen yücesin! Rabbimiz! Seni hamdinle (tesbih ederim). Allahým! Beni baðýþla!)” diye dua etmeyi çokça yapardý.
(Âiþe der ki:) ‘Resulullah (s.a.v.) Kur’an’ýn emrini yerine getirmiþ oluyordu.’
